BRUGGENHOOFD GENT - TÊTE DE PONT DE GAND

Toestand Belgisch leger ten tijde van mei 1940

Komende van de kleine parking aan de kerk vervolgen we naar links om zo uit te komen aan de Gijzenzelestraat, waar we rechtsaf gaan. We komen juist waar de weg naar links afbuigt aan een kleine voetwegel, een doorsteek, dewelke we nemen.

Met wat moeite kan men op de rechter kant, achter een aangebouwde paardenstal nog enkele betonnen wanden herkennen van de bunker A37.

Op het uiteinde van het wegeltje gaan we rechtsaf en volgen de Gijzenzelestraat in de richting van de Wettersesteenweg. Links van ons hebben we voortdurend zicht op het zwaar bevochten Halve Maanbos. Alleen is dit bos heden totaal niet meer gelijkvormig met toen in mei 1940. Er zijn ganse stukken bijgeplant wat het beeld dat het terrein hier vroeger en nu natuurlijk volledig scheeftrekt.

Op de kruising van de Gijzenzelestraat en de Wettersesteenweg, vinden we op de linker kant allicht een van de meest bevochten bunkers op de linie, de Av10 of de Molenbunker. Deze bunker zat verborgen in de heuvel van een molen die reeds in de jaren '30 afbrandde. Doordat de heuvel nog bestond, werden de plannen voor deze bunker zodanig gemaakt dat hij verstopt kwam te zitten in de nog bestaande heuvel. Op de voorgrond links ziet u trouwens nog één van de bakstenen sokkels waarde molen ooit op steunde. Dat de weg hier een kleine knik vertoont is veroorzaakt door het molenaarshuis dat de oorlogsjaren niet overleefde zo dicht bij deze bunker. Ondanks dat de bunker ooit afgesloten is geweest met roosters, is hij heden normaal opnieuw vlot toegankelijk.

We gaan hier niet door tot op de steenweg maar we slaan rechtsaf in de veldweg die recht op deze bunker uitkomt. Meteen zal duidelijk worden dat dit wegeltje letterlijk onder schot werd gehouden door de verderop liggende bunker A35.

Als we op de T gevormd door de gevolgde veldwegel naar links kijken in de Wulgenstraat, krijgen we trouwens een goed zicht op de zware kanon-mitrailleurbunker A33, op de top van de helling.

Als je iets meer naar rechts kijkt, zou je trouwens ook nog Be12 moeten kunnen zien staan in het veld. Dit is een zwaar door Duitse 88 mm kanonnen geviseerde bunker, deel uitmakend van het weerstandsnest Betsberg.

We vervolgen onze weg echter naar rechts op deze zelfde Wulgenstraat om daarna linksaf te gaan in de richting van de hoeve waarbij zowel A35 als A34 horen. Blijf deze verharde weg volgen en draai mee rechtsaf juist voorbij de hoeve.

Uiteindelijk komen we op die wijze uit bij de Geraardsbergsesteenweg. Hier draaien we linksaf in de richting van de top van de Betsberg, de hoogste helling in de directe omgeving.

We gaan echter niet door tot aan de top van de helling. Links in het veld zien we nog duidelijker als voorheen Be12 staan. We draaien de weg in richting Landskouter, de "Rooberg" genaamd.

We volgen deze echter niet lang en gaan al enkele tientallen meters verder linksaf in een onverharde wegel met een straatnaambordje "Boonakker". Dit wegeltje zal ons letterlijk via de noordkant de achterzijde van het weerstandsnest Betsberg laten zien.

Links van ons ligt op dit moment het donkere oude Beukenbos gekend als de Betsbergse Bossen. De bossen zelf zijn heden privébezit en niet vrij toegankelijk ondanks dat er verschillende bunkers in verstopt zitten.

We komen al vrij snel aan een eenzaam hoevetje op de linker kant verstopt tussen weg en bos. De meeste hoeves (bewoond of leegstaand) rondom dit bos, zijn ondertussen reeds eigendom van de huidige eigenaar van de eerder vermelde bossen.

Het wegeltje komt verderop op een Y-vormige splitsing waar we linksaf gaan. Hier komen we dus reeds op een mysterie van de originele bunkerroute. Op de splitsing naar links zie je reeds een bunkertje van de achterlijn van Betsberg, namelijk Be18. Waarom de originele route dan ook hier rechtsaf draait in velden waar geen bunkers meer te bespeuren zijn, is ook mij een raadsel.

Het bunkertje Be18 is een kleine 1-kamers mitrailleurbunker met een Tiroolse camouflage die vrij veel voorkomt op Betsberg trouwens. De bunkertjes midden in de kouters waren qua grondkleur meestal bruingeel. Deze in weilanden, lichtgroen. Op deze grondkleuren waren vaak nog kleurvlekken aangebracht.

We vervolgen hetzelfde wegeltje en lopen zo de rest van de achterlijn, onzichtbaar in het bos voorbij. Daar steken nog in het bos de bunkers Be17, Be19 en de commandobunker Be20.

Op de rechter kant komt de bunker Be13 in het zicht. Deze overheerst letterlijk de lager gelegen kouters van heinde en verre.

Iets verderop krijgen we opnieuw een hoevetje te zien op de linker kant tegen het bos aansluitend. Als je hier even van het pad afwijkt en naar het hekje toegaat op rand van bos en veld, moet je normaal de anders op het parcours niet zichtbare commandobunker Be14 kunnen zien. Let wel op, hij ligt wel degelijk op privéterrein en de eigenaar is niet gesteld op ongewenste bezoekers.

Nadat we aan Be13 zijn voorbijgegaan krijgen we al meteen een tweede kleine 1-kamersbunker Be1 in het zicht (als de mais niet te hoog staat...). We komen nu letterlijk in een kluwen van bunkers terecht.

Verderop tegen Hoek Ter Hulst, zien we ook reeds de zware kanon-mitrailleurbunker A32 staan. Heden vergaan tot een kale blok beton.

Wie hier zelfs een zeer goed speurend oog heeft, zou in dezelfde kijkrichting in een hoek ingesloten tussen bos, de bunker A31 kunnen ontdekken.

We zullen nu via een zijpad op de linker kant doorsteken via de voorzijde van het weerstandsnest van Betsberge Bos. Het valt meteen op dat op deze lokatie de bunkers soms amper 100 meter en zelfs minder, van elkaar verwijderd staan.

De wegeltjes die volgen maken ook allen deel uit van de originele bunkerroute maar zijn wel niet altijd even goed onderhouden. Probeer de randen van de velden wat te respecteren om de gewassen niet nutteloos te beschadigen en de landbouwers die heden meewerken aan het behouden van deze wandelpaden niet tegen het bestaan ervan te laten worden.

Het eigenlijke pad draait verderop naar rechts om dan voor de bunker Be3 voorbij te lopen. Op de rand met het volgende veld gaan we opnieuw naar links in de richting van de zware bunker Be5.

De zware bunker Be5 blijft zeer fraai in het terrein ingewerkt zitten. Op de achtergrond van hetzelfde weilandje, zie je nog Be6 liggen.

Ook bunker Be5 draagt op zijn voorzijde (kant met de schietgaten) nog duidelijk sporen van de Duitse Artillerie-beschieting van de ochtend van 23/5/1940.

Vanaf Be5 loopt het pad smal verder tot in de hoek met het bos. Daar vind je het kleine 1-kamers commandobunkertje Be4 terug. Onnodig te zoeken achter een schietgat want dit bunkertje heeft er geen. Meteen achter het bunkertje zijn nog restanten van een originele schuttersput. Er is er trouwens nog één tussen Be4 en Be6.

Vanaf Be4 vervolgen we schuin door het bos om zo uit te komen bij de parking van het Rusthuis. Daar kijken we op een grotendeels onder de grond en toch opnieuw vrij zwaar beschoten merkwaardige bunker Be7. Deze heeft 2 mitrailleurkamers op een beperkt verschillend niveau gebouwd. Ook kijken beide schietgaten in verschillende richtingen. De toegang was te bereiken via een toegangsput die heden volledig onder de grond verstoken zit.

Voor geïnteresseerden, aan de andere kant van het rusthuis (parking oversteken naar andere kant) ligt juist achter de omheining ook nog de bunker Be8.

We vervolgen onze weg via het kronkelend wegeltje naar beneden en komen zo uit op de Meerstraat. Gezien een doortocht door Betsbergbos niet echt toegelaten wordt, zijn we wel verplicht een deel via de weg rond te gaan.

Hetzelfde moment krijgt men op de rechter kant opnieuw de westelijke voorlinie van weerstandsnest Betsberg in het zicht met vooraan Be1 en hogerop Be13.

Iets voorbij de bunker A32 kan men met wat geluk opnieuw ook verderop de bunker A31 zien liggen. Deze ligt op een kouter / weiland dat deel uitmaakt van de hoeve waar je iets verder de lange oprit van voorbijgaat.

We vervolgen onze weg tot waar Hoek Ter Hulst een eerste splitsing maakt. Hier gaan we rechts mee.

Nog iets verder gaan we ook de "Watermolenstraat" voorbij en blijven rechtdoor gaan. We zijn nu op weg naar de achterlijn van de bunkerlijn.

Nadat je op je linker kant een hoeve bent voorbijgegaan nog met grachten omgeven, beginnen we uit te kijken naar een onverharde wegel op de rechter kant waarvan de kop wel degelijk met kasseien begint. Schuin rechts zie je in de verte reeds een vierkant bosje liggen.

We volgen deze veldweg tot deze naar links wegdraait. Het zal meteen opvallen dat de velden hier wel vrij ruim doorsneden zijn door onverharde wegels.

We gaan op die manier verder in de richting van dit bosje. Op de kop vind je namelijk de nog zeer fraaie en tot de verbeelding sprekende bunker B36. Deze bunker had het globale uitzicht van een kleine woning op de kop van dit bosje. Het uitzicht was dit van een gebouw opgetrokken in assestenen.

Omdat het globale uitzicht dit was van een kleine woning, werd hij ook ruim voorzien van valse ramen. Ook op de zijkanten zie je nog veel raamomlijstingen.

Op het dak droeg deze bunker ook nog een bespiedingskoepel. Mocht u er in slagen het dak te bereiken (is met enige inspanning wel te doen via de rechter afgebrokkelde valse hoek). Het betreft een vrij slecht afgebrande koepel waardoor hij wel eens interessant is om eens nader te bekijken.

Toch blijf ik het verbazend vinden dat vele van de bunkertjes worden beklad met hakenkruisen terwijl ze net als verzet hiertegen werden gebouwd. Zouden onze jongsten toch af en toe nog wat bijscholing mogen krijgen?

We trekken gewoon verder voor de bunker heen tot voorbij het bosje. Hier volgen we links mee langs rand van bos en weiland om iets verderop opnieuw naar rechts te gaan in de richting van de "Bakkerstraat". Aan de "Bakkerstraat" slaan we rechts af in de richting van de kerk van Landskouter.

Op het kruispuntje aan de kerk gaan we rechtdoor via een kronkelende weg, "Stuivenberg" genaamd. Waar deze weg (boven aan de helling) naar rechts wegdraait, kun je met wat moeite schuin links in de verte de bunker B38 zien staan.

100 meter verder ligt op de voorkant verborgen onder de klimop, tegen de weg, de nog volledig afgesloten bunker B37.

We vervolgen deze weg tot op de Geraardsbergsesteenweg. Hier gaan we even naar links mee om dan rechts af te gaan in de Sint Lievensstraat.

We lopen verder de Kerkstraat af en komen op die wijze op de rechter kant aan een metalen hek. Vanaf de woning ervoor kan men door over de betonnen plaatjes te kijken, tussen de houten aangebouwde stal, met wat moeite nog de bunker A37 herkennen. Deze zit volledig aangebouw met een paardenstal.

Iets verder kunt u op de linker kant bekomen van uw wandeling met een drankje in Café "Klein Gijzel". Dit mag want u heeft 100 meter verder aan de kerk, opnieuw het startpunt bereikt.